کد مطلب:68885 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:202

محمد تقی بهار: باده تولاّ، شراب روحانی











ای نگار روحانی، خیز و پرده بالا زن
در سرادق لاهوت، كوس «لا» و «الاّ» زن


در ترانه ی معنی، دم ز سرّ مولا زن
وانگه از غدیر خم، باده ی تولاّ زن


تا ز خود شوی بیرون، زین شراب روحانی

درخم غدیرامروز،باده ای بجوش آمد
كزصفای اوروشن،جان باده نوش آمد

وان مبشّررحمت،بازدرخروش آمد
كان صنم كه ازعشاق،برده عقل وهوش آمد


با هیولی توحید در لباس انسانی

اوست كز خم لاهوت، نشأه ی صفا دارد
در خریطه ی تجرید، گوهر وفا دارد

در جبین جان پاك، نور كبریا دارد
در تجلی ادراك جلوه ی خدا دارد


در رُخَش بود روشن، رازهای رحمانی